Belki en iyisi akışa bırakmak, kendini… çok yalnızım, mutsuzumgöründüğüm gibi degilim aslındakaranlıklarda kaybolmuşum...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandıraradıkça batıyorum karanlik kuyularakimse duymuyor çığlıklarımıduyan aldırış etmiyor çekip kurtarmak istemiyorbense insanların bu ilgisizligi karşısında ilgiye susamışımümidimi yitirmişimbiliyorum bir gün dayanamayacak küçük kalbimarkamı dönüp inandığım ve güvendiğim herşeyeveda edeceğim"en yakın yabancı sendin,daha sürülmemişken ışığın biberiyaramıza,yaslanırken boşlukta duran bir merdivenehenüz....güzdü sonsuz bir çöle takılan bakışımız,ilkyaz derken -kışı gözden kaçıranyüzlerce eller yukarı, saygı duruşlarımızen güçsüz kollarla-çözüldü aşkın zarif ilmeğibulandı aynalar duruluğu.çok gizli bir doğru gecenin toyluğundabilmedik çekenin yanlış bir uzaklıkolduğunu...yabancıların en yakınıydın sen! "ey iki adımlık yerküresenin bütün arka bahçelerini gördüm ben!Nilgün Marmara   19 Kasım 2021’de Türkiye saatiyle 11:47’de Boğa Burcunun 27°…